Ang aking asawa ay lumipat sa isang bagong kumpanya sa loob ng isang taon. Palagi niyang sinisikap na magtrabaho nang husto at makipag-usap sa mga kasosyo pati na rin sa lahat ng tao sa kumpanya. Kaya madalas late na siyang umuuwi, naiwan akong mag-isa sa bahay. Isang araw, iniuwi ng pinuno ng departamento na si Sawaki ang aking asawa nang makita ang aking kalungkutan, pinilit niya ang kanyang sarili na ibigay sa akin ang kanyang init. Noong una lagi ko siyang tinatanggihan, pero unti-unti, naramdaman ko ang nararamdaman niya at nagbago ang isip ko tungkol sa kanya. Pagsapit ng ikapitong araw, ganap na akong pag-aari niya, nasa isip ko lang ang kanyang imahe. Kahit gustong lumipat ng asawa ko sa ibang lugar, ayoko siyang sundan pero manatili sa bahay na ito, naghihintay na bumalik siya sa akin gaya ng pangako niya...
